Vaker dan mij lief is, word ik gevraagd bij pony’s of paarden die, meestal heel terecht, een angst hebben voor hoefsmeden.

Soms door ongeduld van een smid, dat een paard een oplawaai heeft gekregen. Ik heb helaas zelfs wonden op de buik gezien die er tot bloedens toe in zijn geschopt door een smid. Dat is dan gelukkig een uitzondering, dat heb ik ‘maar’ 2x gezien..

Angst door vernageling (een hoefspijker die in het leven is geslagen) komt voor, soms zijn ze geslagen met een tang, een rasp of in hun gezicht geslagen.

Nu weet ik dat een paard dat heel kriebelig is door bijvoorbeeld ongeduld, vliegjes, andere paarden die wél naar de wei mogen, ongeduld, een baasje die zenuwachtig is, etc. etc. echt wel lastig is om te behandelen. En soms heb je te weinig tijd genomen en staan er nieuwe klanten te wachten, of zijn gewoon de ‘knollen op’, ofwel, energie is er niet meer. Of je hebt pijn in je rug, want het is nummer 9 die dag.

Toch is je afreageren op een paard niet de oplossing. Het vertrouwen is al zo flinterdun voor een vluchtdier dat nota bene datgene wat hij nodig heeft óm te kunnen vluchten aan je moet geven om überhaupt iets te kunnen doen: hun hoeven.

Ik heb letterlijk engelengeduld met paarden. Ik weet overigens niet waarom hoor, dat heb ik altijd al gehad terwijl ik privé erg ongeduldig kan zijn. Maar ook mijn geduld met een paard kan opraken. Als ik dat voel aankomen, loop ik even weg, of laat de eigenaar even een rondje met het paard lopen zodat ze even kunnen ontladen.

Alles wat ik voel of waarneem, meld ik sowieso, omdat een paard weet en voelt of ik congruent ben of niet (congruent = dat je innerlijke wereld klopt met wat je laat zien) En als ik niet congruent ben, heeft de ervaring geleerd, dan krijgen ze dat er wel uit. Dus, laat ik weten wat ik voel. Ik ben een mens, dus als ik verdrietig ben omdat iemand is overleden bijvoorbeeld, vertel ik de mens en het paard dat dat aan de hand is. Dan hoeven ze dat er namelijk niet uit te slaan. 😇👍

Dan maak ik mijn aandacht zo ruim als ik kan, zodat het paard en ik ons bewust zijn van elkaar en alles om ons heen. Zo merk ik dat ze kunnen schrikken, en kan ik onmiddellijk een hoef terug geven of wegspringen, bijvoorbeeld.

Anywho, ik werd gebeld voor Fred. Fred is een pony die erg gevoelig is voor de energie van zijn omgeving en de mensen daarin. Daarnaast was hij eens vernageld, en dat heeft hem pijn gedaan en alle vertrouwen in smeden doen verdampen.

Na een speurtocht hadden ze een bekapster gevonden die met hem kon lezen en schrijven. Helaas ging die bekapper stoppen. Zijn ervaringen waren dus wat positiever geworden. Maar zomaar zijn voeten pakken, zat er nog niet bij.

Ze belde mij, om te vragen of ik er open voor stond om Fred te ontmoeten, dan betaal ik je gewoon, maar ik wil je graag ontmoeten en jou aan Fred introduceren.

Wauw. Ik heb een boel meegemaakt, maar dat nog niet!!

Ik kwam langs, en eerst heb ik hem in de stal gelaten, dan kon hij wennen aan mijn stem en energie, zonder dat hij er meteen iets mee moest.

Hij werd niet bang, was nieuwsgierig, ondanks mijn hoefsmid geur.

Het tweede bezoekje heb ik me eerst weer geïntroduceerd, en we gingen na het checken hoe hij liep, bekappen.

En wat denk je? Terwijl ik klets om hem gerust te stellen, is hij gewoon hartstikke braaf. Wel wat gespannen, hij weet immers niet of hij mij kan vertrouwen, maar hij deed het superknap!! Nou, wie weet. Krijgt hij weer fijn het vertrouwen..!