Hoefsmid met liefde voor het paard & het mooie vak!

Van harte welkom op mijn site voor de hoefsmederij: Hoofhugger Jill – Apeldoorn✨

Austí snoet en Goldie bekappen

In 1983 begon ik met ponyrijden op Manege Bartels in Mariënheem. Het werd mijn grootste passie till this very day. Ik was de enige in het gezin met passie voor paarden en mijn ouders hadden nog 3 andere kinderen, dus een eigen pony zat er helaas niet in, ondanks dat het bovenaan stond, op elk verlanglijstje. 😂

Maar ik had verzorgpony’s en werkte op de manege voor gratis lessen & ritten. Zodra ik mijn eigen vaste salaris verdiende, kocht ik direct mijn eerste eigen paard in 1995: Traudur frá Wetsinghe. Een IJslands paard. Het mooiste paard op aarde.

In 2007 nam ik, na wat professionele omzwervingen, de bewuste stap om te kiezen voor een eigen bedrijf in de paarden.

De hoeven hadden mij altijd al enorm gefascineerd. Ze zijn letterlijk de basis van ieder paard! Want ja: “No feet, no horse!” En dit wist ik als geen ander.

Mijn Traudur bracht ik elke 9 weken met de trailer naar een kliniek in Klijndijk om hem te laten beslaan, simpelweg omdat er toen geen smid was die ervoor kon zorgen dat zijn ijzers bleven zitten.

Gelukkig vond ik later een goede smid die wel langs kwam, maar oh, wat waren ijzers toch duur & lastig. Ik heb weleens zelf weer een ijzer eraan geslagen, de littekens heb ik nog! 😉

Nu weet ik dat hij op blote voeten ook zou zijn geholpen, als ik zelf meer had geweten over hoeven.

Hier werk ik, jaren later, zelf aan de hoeven van mijn IJslander Traudur

Ofwel: ik vond dat ik de kennis moest zien in te winnen. Maar de traditionele opleidingen trokken mij gevoelsmatig echt totáál niet. Nu is dat tegenwoordig vast beter, maar destijds had ik met diverse smeden meegekeken, maar zij konden mij niet eens vertellen waarom ze de straal ‘schoon’ sneden, of waarom ze niet keken hoe een paard liep… Ik hoorde letterlijk: ‘ik weet wel hoe een paard loopt’…

Hedie loopt ook goed vandaag! 😁

Uuuh. Nu is toch elk moment én elk paard anders? Hoe moet je helpen als je niet weet of het paard rad is of niet? En blijkt dat de straal zelfs 6 belangrijke functies heeft!

Dus zocht ik verder. Intussen bestond er ook e.e.a. over natuurlijk bekappen. Maar nadat ik alles had gelezen erover, bleek dat er 1 cursus dag was, dat leek mij, bij lange na, niet voldoende. In ieder geval zéker niet om er professioneel mee te werken.

Via via hoorde ik over een opleiding waar al Nederlanders waren geweest voor hun opleiding. Toen iemand mij dat ging vertellen, had ik tranen in mijn ogen voor de eerste letter was gezegd. Dus, voordat ik wist welke opleiding dat was, had ik innerlijk het besluit al genomen, daar ga ik ook naartoe. Mijn ziel wist het blijkbaar al.. 🥹

Ik wilde het meteen goed leren, dus ik heb pas in Amerika mijn allereerste hoeven bewerkt.

juni 2007 USA

Hiervoor reisde ik af naar Snohomish in Washington, Amerika. Daar zat toen nog de Mission Farrier School van Mark & Karen Plumlee. Een grote ranch van een opleiding met soort van paarden-hoeven-ziekenhuis. Vol met stallen, een rondpen, een grote schuur voor de opleiding en een grote binnen en buiten arena.

De buiten arena. Samen met Mark & Karen rijden.

Wat ik daar allemaal heb geleerd, overtrof zelfs mijn hoge verwachtingen. Zelfs lessen in (natural) horsmanship en meelopen met holistische artsen hoorden bij de opleiding!

Naast het ‘natuurlijk’ benaderen van de hoeven, leerde ik ook paarden met te pijnlijke hoeven voor blootsvoetse opties, op ijzers of ander hoefbeslag te zetten. Dit gaf mij de mogelijkheden om heel veel paarden te helpen.

Klaslokaal in USA

Met allerlei verschillende toepassingen, vullingen, zooltjes, lijmsoorten, aluminium, kunststof, kantelingen oplossen, röntgen beoordelen, leren communiceren met dierenartsen, you name it, ik leerde zelfs een trekkerband te verknippen om aan een hoef te maken, omdat dat een paard hielp om pijnloos te bewegen.